Van Adelaide naar Melbourne

Zaterdag 30 april kunnen we snel merken dat we Adelaide naderen. Al heel lang rijden we eigenlijk op 1 baan snelwegen zonder wegafscheiding en nu gaan we ineens naar 2,3,4 en uiteindelijk zelfs 5 baans als we bij Adelaide zijn. Als we om eens heen kijken zien we geen vergezichten meer en voelen we ons zeker niet meer alleen. De omgeving vult zich met heel veel autodealers, Hungry Jacks en Subways (1 zelfs met drive true). Het wordt drukker en drukker als we hartje Adelaide inrijden op zoek naar het visitor centre. Stefan manoeuvreert zich een ongeluk door het drukker verkeer en is niet happy met onze grote sloep in de grote stad. Wanneer een stadsbus ons geen ruimte geeft en Stefan geen ruimte meer heeft aan zijn kant botsen we tegen de bus aan. De zijspiegel krijgt een lel en Stefan krijgt een beroerte…..we besluiten de visitor centre maar te laten zitten en ons eigen plan verder te trekken. Stefan weet de spiegel weer goed te zetten dus we kunnen veilig verder. Gelukkig verder geen schade. We rijden naar Britz om de gebruikelijke wisseltruc uit te voeren en laten ons adviseren door een Nederlander die daar werkt. Ook boeken we hier de ferry naar Kangaroo Island. Ondanks alle hectiek in downtown Adelaide is onze indruk van Adelaide positief. Het centrum ziet er mooi en gezellig uit en verder heel veel groen. We gaan op advies van John (de NL’er die eigenlijk Michael heet) naar Bel Air om te overnachten.

Zondag 1 mei. Gadverredamme, we worden wakker met regen. Is dit nou South Australia?? Bleh, het is ook nog eens maar 18 graden!! Tess roept enthousiast: het gaat sneeuwen! Spijkerbroeken aan en op naar het centrum. We pakken de trein en als we uitstappen in het centrum schijnt het zonnetje inmiddels en is het een stuk warmer dan de bergen in Bel Air NP. Adelaide is echt een mooie stad en je kan er leuk winkelen. We gaan in opdracht van Yoran’s klasgenoot Marc langs de ballen van Rundlle Mall en eten en drinken wat in het Belgische biercafé. Wanneer we weer terug zijn op de camping gaan we nog een stukje wandelen in het NP en zien we een nestje met rainbow lorrikeets, een kookaberra, een koala en kangaroos. Voldaan eindigen we de avond met een spelletjesavond.

Maandag 2 mei willen we eigenlijk eerst nog meer zien van het NP voor we verder rijden want gister was het kleine stukje al veelbelovend. En een goede keus zeg. We zien prachtige vogels die over onze hoofden scheren, kangaroos, emus, een wombat en 8 koalas waaronder 1 met een joey op zijn rug. Zo schattig. Voor we Adelaide achter ons laten rijden we eerst nog langs Marc zijn oude huis en maken een wandeling door het conservation park daar vlakbij. Marc heeft hier mooi gewoond zeg! We rijden door naar Victor Harbour.

Dinsdag 3 mei worden we om 09.00 uur wakker met…regen. Ineens is er het besef dat we echt niet naar huis willen want dit doet ons wel heel erg denken aan Nederland. Uurtje later ontbijten we lekker in het zonnetje en op het moment dat we wegrijden wordt het weer grijzer en begint het te miezeren. Prima weer voor een museum. Als we museum binnenstappen begint de zon weer te schijnen. “We zijn in NL”, zeggen we tegen elkaar.  Na meer geleerd te hebben over walvissen gaan we voor de beste fish&chips van Zuid-Australië. De barramundi en nog 2 andere vissen waar we de naam niet meer van weten smaken heerlijk. ’s Avonds wordt er pictionary gespeeld. Beregezellig en de kids doen echt hun best en gaan allemaal voor de winst J

Woensdag 4 mei maken we een wandeling op Granite Island en relaxen we de rest van de dag op de camping. Met andere woorden, spingkussen en zwembad….

Donderdag 5 mei vroeg uit de veren om de ferry te halen. De overtocht naar Kangaroo Island verloopt voorspoedig en al snel cruisen we over het eiland. Na een kort stukje rijden stoppen we om een hapje te eten naast een stuk land wat een boer aan het omploegen is. Prompt stopt de boer en laat zijn dochtertje in haar pyjama de tractor uitspringen. De boer rijdt weer verder en het meisje komt even een praatje met ons maken. Ze wordt 4 in september en haar vader rijdt en schiet kangaroos dood….dusss. Na deze hartverwarmende woorden rijden we weer verder en komen we al snel aan in Little Sahara. Zoals de naam al doet vermoeden is dit een klein stukje woestijn midden op het eiland. We blijven hier een paar uurtjes om van de duinen te glijden met een “tobogan”. De jongens voelen zich net Rey uit Star Wars the force awakens. Ook gaan Stefan, Yoran en Tygo nog even het echte sandboarden proberen. Ondanks dat Stefan kan snowboarden blijkt dit toch net even anders te werken en kost het veel moeite om ongeschonden beneden te komen. Yoran en Tygo daarentegen laten zien snelle leerlingen te zijn en laten hun verbaasde vader in het stof happen.  Even later komen we aan in Vivonne Bay waar we gaan bushcampen. Hier maken we nog een korte strandwandeling en de jongens schommelen onder een boom waar, naar later blijkt, boven hun hoofd een koala zit te slapen. We vallen in slaap met op de achtergrond het geluid van de golven.

Vrijdag 6 mei starten we met bacon and eggs waarna we richting Flinders Chase NP vertrekken. Hier zien we meteen 2 koalas op de parkeerplaats maar tijdens onze wandeling zien we er vreemd genoeg geen een. Helaas ook geen vogelbekdier gespot, de kans was ook wel erg klein maar de zoektocht was wel weer leuk. Wel hebben we mooie vogels gezien maar ze laten zich maar lastig fotograferen. Aan het einde van onze wandleing zien we nog een kleine wallabie die ons pad kruist. Het blijft leuk om ze tegen te komen. Verder bezoeken we vandaag nog een zeehondenkolonie en beklimmen we de “remarkable rocks”. Als we na al het vertier richting camping rijden moet Stefan in de ankers omdat we een Echidna langs de weg zien. Dit is een soort egel met een lange snuit. Sabine springt uit de camper en weet hem nog net op de foto te zetten. Op de camping aangekomen maakt Stefan snel een vuurtje aan in de campingkeuken en kunnen we genieten van de macaroni voor het vuur. Als Yoran en Tygo klaar zijn met de vaat komt het spannendste deel van de dag, we gaan op nocturnal tour! Yoran en Sabine hadden al een possum gezien bij de camper vlak na aankomst dus die hopen we meer te zien. Met zijn allen gaan we bewapend met zaklampen op jacht. Het is pikkedonker en de hemel telt duizenden sterren. Schitterend. De buit van onze tour: 2 kakatoos, 1 koala, heel veel kangaoors en wallabies en een hoop spanning J

Zaterdag 7 mei worden we laat wakker. We luieren wat en gaan eind van de ochtend de snake lagoon hike doen. Dit is dus geen familiewandeling maar een best pittige klim en klauter route. De beloning aan het eind is mooi wanneer we op een verlaten strand aankomen met golven van wel 4 meter hoog. We eten wat op en tussen de rotsen en keren terug na de camper. Voor we instappen kijken we nog even naar onze kleine Tess die fier de camper inspringt. Knap hoor, zonder morren en met veel plezier doet ze niet onder voor haar grote broers en we krijgen er nog gratis sinterklaasliedjes bij ook tijdens het wandelen!

Zondag 8 mei krijgt Sabine een bezoekje aan een wildlife park cadeau voor moederdag en de rest van het gezin mag ook mee. Hier zien we onder andere de meest gifitge slang ter wereld, de inland Taipan. Het leukste is wel dat je tussen de kangaroos en wallabies kunt lopen, ze eten kan geven en bij de koalas heel dichtbij mag komen. We mogen ze aaien en Tygo en Sabine staan op een gegeven moment echt met eentje te knuffelen als ze een koala mogen vasthouden. Zolang hij maar eucalyptusblaadjes krijgt lijkt hij het allemaal wel best te vinden. Heel leuk maar tegelijkertijd ook best zwaar want hij weegt wel 10 kilo! Eind van de middag komen we aan in Emu Bay. We overnachten op een uitgestrekte camping met hele mooie faciliteiten (alleen geen stroom). Terwijl Sabine het beslag maakt stookt Stefan het vuur op in de campingkeuken. Broodnodig want het koelt flink af. Yoran en Tygo helpen met pannenkoeken bakken en voor het vuur worden ze in hoog tempo opgeknaagd. Nog een potje pictionary en dan is het al weer veels te laat eigenlijk..

Maandag 9 mei slapen we uit want vandaag beloofd een gure dag te worden. Harde wind en regen. De campingdame vertelt ons dat de ferry waarschijnlijk niet gaat. Wanneer we in Kingscote aankomen krijgen we dit inderdaad bevestigt door Sealink. Hopelijk morgen wel en dus rijden we door naar Penneshaw waar de ferry morgen vertrekt. We nemen een campingplaatsje op steenworp afstand van de ferry met stroom maar helaas, de stroom is uitgevallen in Penneshaw. Gelukkig duurt het niet al te lang voor de stroom het weer doet. We doen wat spelletjes, kolonisten voor de grootsten en subway surfer voor de kleinsten.

Dinsdag 10 mei doen we de rolgordijntjes voorzichtig omhoog en zien we gelukkig dat de zee een stuk kalmer is en het weer behoorlijk is opgeklaard. Eind van de ochtend zitten we op een overvolle ferry terug naar het vaste land. Vanuit Cape Jervis rijden we een klein stukje en na een bochtig stuk door een mooi landschap vergelijkbaar met sommige stukken Nieuw Zeeland stoppen we in een bosrijk gebied. Dit lijkt ons wel wat dus zoeken we de ranger op en gooien we 10 dollar door zijn brievenbus voor de overnachting. Op een mooi plekje ver in het donkere dierenbos besluiten we de avond met een groots kampvuur. De jongens gaan teleurgesteld naar bed, ze hadden nog wel een paar uur door willen “fikken”.

Woensdag 11 mei rijden we verder en herbevoorraden ons in Naracoorte. Met Dirk Scheele over de speakers schieten de kilometers asfalt onder ons door. We slapen bij de “showgrounds”, een plek waar paarden geshowd worden en wedstrijden worden gereden.

Donderdag 12 mei is het niet alleen het Nederlandse weer wat ons aan thuis doet denken maar ook het gebied waar we doorheen rijden. Weilanden, weilanden en nog eens weilanden met heel veel koeien en schapen. Tijdens het rijden komen we er maar niet uit wat we nou willen en in de stad Warnambool besluiten we maar vroeg uit eten te gaan en daar een of twee knopen door te hakken. Bij dit toprestaurant hebben ze gelukkig ook altijd wifi dus kunnen we mooi even informatie opsnorren over het weer en de omgeving. Als Stefan de krant openslaat ziet hij een meisje dat ergens ten zuiden van Sydney een sneeuwpop heeft gemaakt. Wat!?! Denk dat we in Melbourne maar even wat extra dekens moeten halen. Gelukkig verwachten ze hier de komende dagen weer lekker weer met temperaturen boven de 20 dus voorlopig no worries…We slapen vanavond in Nirranda bij de scouting, 40 minuten rijden ten oosten van Warnambool.

Vrijdag 13 mei worden we wakker in het bos. De zonnestralen schijnen door de bomen heen en de vogeltjes fluiten om ons heen. Heerlijk. Wel beetje jammer dat we er pas om 09.00 uur uitkomen. Beetje balend van onze luiheid vermannen we ons en gaan er op uit om richting de Great Ocean Road te rijden. De jongens hadden ook hier wel wat langer willen blijven want de ruimte om hier american football en met takken te spelen is top maar we gaan toch maar weer verder. We stoppen als eerste bij Port Campbel. Een leuk klein plaatsje met vooral veel horeca. Dan volgen al snel de beroemde 12 apostelen. De geleerden zijn hier volgens mij nog steeds niet over uit, maar wij tellen er 8. Grappig om te zien dat deze toeristische trekpleister ook een grote verscheidenheid in kledingdracht laat zien van de bezoekers. De een draagt korte broek, teenslippers en eet een ijsje en weer anderen komen voorbij met muts, sjaal en handschoenen aan. Next stop is Apollo Bay, paradise by the sea. En jazeker dit is een prachtig plaatsje met een mooi strand. We wandelen wat en rijden vervolgens iets terug naar een camping vlakbij de vuurtoren. Bimbi park staat bekend om de vele koalas die hier leven. Langs de weg zitten er inderdaad genoeg.

Zaterdag 14 mei gaan we eerst nog even helemaal naar de vuurtoren waarna we de Great Ocean Road weer vervolgen. De afwisselende en schitterende weg brengt ons naar Kennet River. Ook hier treffen we veel koalas en zien we mooie vogels. Sterker nog, we kunnen ze ook aanraken want ze gaan zelfs op onze hoofden zitten. Aangekomen in Bells Beach zien we hoe het moet. Genoeg surf dudes die de golven hier weten te bedwingen. Dit is de plek uit de film point break (klassieker J van al weer 25 jaar geleden!) Dit willen wij natuurlijk ook maar dan wel op een iets minder ruig stuk dus rijden we door naar Torquay, surfing capital of Australia. Hier huren Stefan, Yoran en Tygo boards en gaan het gewoon proberen. De golven zijn hier flink zat, metertje of 2,5 hoog. Het valt niet mee om over de eerste heen te komen maar het moet gewoon. Na de nodige pogingen weten we uiteindelijk alle drie meerdere golven te “pakken”. Nog niet staand maar wel dat je zeg maar zelf gas geeft en hem dan net voor blijft. En dan ineens voel je die turbo achter je en schiet je richting strand. Wat een vet gevoel!

Zondag 15 mei gaan we eerst even langs Britz om vervolgens de camper ergens te dumpen zodat we niet Adelaide in het kwadraat gaan meemaken als we naar het centrum van Melbourne afreizen. We gaan met de trein en tram richting stadion samen met duizenden andere AFL supporters. We gaan de Australian Football wedstrijd Demons – Western Bull Dogs kijken in het gigantische MCG stadion (capaciteit: 100.000 man!) Super leuke ervaring. Alle supporters kriskras door elkaar heen en alles gaat gemoedelijk. Geen honderden agenten op de been, geen ME, geen hekken of uitvakken. Gewoon zoals sport eigenlijk hoort te zijn, sportief. We ervaren het zowel front-row als helemaal in het toppie want je mag gewoon overal gaan zitten waar je wilt omdat er toch maar slechts 50.000 man zijn komen opdraven. We slapen langs het strand van Williamstown een “zeestadje” van West-Melbourne.

Maandag 16 mei doen we dagje stadten in de gigastad Melbourne. Dit keer met de bus vanuit Doncaster (wijk). We winkelen in supermooie malls, de drukste winkelstraten en Chinatown. Natuurlijk lang niet alles gehad maar de indruk is overweldigend. We gaan uit eten aan de rivier (Southbank) met uitzicht op de skyline van Melbourne. We vinden het fantastisch en hebben heerlijk gegeten. Ook de koffie is inderdaad heerlijk in Melbourne. Via de gratis tram gaan we weer met de bus terug naar de camping in de buitenwijk van Melbourne. Utrecht – Den Bosch qua afstand….

Dinsdag 17 mei campingdagje. De dag kent een gevarieerd programma. Van relaxen tot sport en spel. Aan bod komen oa: jumping pillow, AFL gemixt met beachvolleybal, bankhangen voor de tv in de gameroom, flipperkasten en eindelijk weer eens cake bakken. Ondanks de extreme kou hier eten we toch buiten omdat de geweldige campingkeuken hier ook een terras heeft waar we onder 3 joekels van een heaters kunnen zitten. Yoran’s pizza smaakt heerlijk.