Helaas, Nieuw Zeeland zit er op

Maandag 22 februari rijden we laat weg van de camping nadat we de gebruikelijke zaken hebben geregeld (lozen en vullen van de camper). Onderweg naar het noorden stoppen we eerst bij onze favoriete supermarkt Pak ‘n Save in de stad Timaru. Met een beetje geluk worden dit de laatste “weekboodschappen” in Nieuw Zeeland. We slapen aan het meer Forsyth.

Dinsdag 23 februari komen we aan in het “Franse” Akarao. We wandelen door de gezellige hoofdstraat en genieten van het uitzicht terwijl we fish and chips als lunch nuttigen. Terwijl we teruglopen naar de camper gaan we nog op schelpenjacht maar het blijkt al snel dat je hier weinig hoeft te zoeken. Je struikelt hier letterlijk over de torentjes waar we in Frankrijk zo veel moeite voor moet doen om ze te vinden. De home made Akaroa fudge die we eerder kochten smaakt heerlijk. We slapen vlakbij de haven op een “freedom” plekje.

Woensdag 24 februari besluiten we eerst de  berg over te steken die precies tussen de westkant van het schiereiland en de oostkant in ligt. We komen aan op het immense strand van Le Bons Bay. Wow, dit is weer een gelukstreffer zeg. Gigazandstrand in een hele kleine baai met aan alle kanten bergen die opdoemen en bijna geen ziel te bekennen. Wel een paar zeehonden en een verdwaalde zeeleeuw. We zoeken nog langs de rotsen voor de beroemde Paua schelpen maar vinden slechts hele grote mosselschelpen. Terug bij de camper praten we wat met Franse backpackers die ons een demonstratie geven van het bereiden van de soort van slak die in de Paua schelp leeft. Alleen Tess en Stefan durven te proeven en beamen dat het heerlijk is maar de rest durft het niet aan om deze kostbare delicatesse te proeven. De terugweg leidt ons weer over de schitterende bergpassen met fantastische uitzichten en we rijden pardoes bijna een schaap aan. We komen vanavond bij van de schrik en al het moois bij een heerlijke BBQ op de camping van Akaroa met uitzicht over de baai.

Donderdag 25 februari ontbijten met Stefan’s gewilde en inmiddels bekende bacon and eggs. De jongens skypen nog wat met vriendjes en verder veel tramolinespringen, zwemmen en walkietalkieplezier vandaag.

Vrijdag 26 februari laat uit de veren en wagen we ons aan een wandeling naar beneden. Naar downtown Akaroa is 15 minuten heen en 25 terug. We ontbijten bij een gezellig tentje aan de Rue de nog wat waar we genieten van drie soorten crêpes. We bezoeken daarna de Giant’s House. Dit is best indrukwekkend. Een dame heeft een waar mozaïek paradijs gecreëerd in de tuin die bij het huis hoort wat ze ongeveer 20 jaar geleden had gekocht. En zo lang is ze dus ook al bezig. We kijken onze ogen uit en spelen verstoppertje in de schitterende tuin. Terug bij het gezellige tentje aan de Rue de nog wat moet ook het schepijs nog even geproefd worden. De wandeling terug omhoog duurt inderdaad wat langer, goed voor de beenspieren. Vroeg naar bed, morgen vroeg weer op…

Zaterdag 27 februari staan we al vroeg op de werf in onze “dry suits”. Het wordt een geweldige ochtend. We zien dolfijnen en af en toe een pinguïn. Beiden staan te boek als de kleinste van hun soort. Het mooiste van de trip is wanneer Yoran, Tygo en Stefan het water in mogen en ze daadwerkelijk met de dolfijnen mogen zwemmen. Een bijzondere ervaring! Bij een tweede poging gaat Sabine samen met de jongens. Helaas met minder geluk. Ze hebben er geen zin meer in. Na een hete douche rijden we richting Christchurch. We kunnen met eigen ogen zien wat de aardbevingen in Christchurch centrum hebben aangericht. Het is 5 jaar geleden maar veel staat nog steeds in de steigers. Wat wel heel leuk is dat er vooral veel kleine boetiekjes in het centrum zijn waar we ook kunnen slagen voor een cadeautje voor Tess die al weer bijna jarig is. Even buiten de stad vinden we een mooi plekje. We mogen er voor €6,- staan en daarvoor staan we bij een leuke boomhut, speeltuin, groot grasveld, toiletgebouw èn een BBQ! Voor het slapen gaan maakt Quinn ons allemaal in met Yathzee door 2 keer Yathzee te gooien.

Zondag 28 februari alvast richting airport. We komen vroeg aan en checken via “drive thru” in bij de laatste Top 10 camping. Deze 5 sterren camping is van alle gemakken voorzien. We pakken alvast een en ander in en de jongens snorkelen in het overdekte zwembad. Tess speelt nog met haar vriendin Amy uit Haarlem die ze in Akaroa heeft ontmoet.

Maandag 29 februari slaapt iedereen lekker uit en doen we het rustig aan. We gaan nog ergens een broodje kopen en de kids mogen allemaal wat lekkers kopen voor in het vliegtuig. Het inleveren van de camper gaat soepel en we worden netjes door Britz voor de terminal afgezet. Stefan checkt ons via een digitale zuil in en dan kunnen we de bagage inleveren. Oepsie, 8 kg te veel maar de Air New Zealand man doet niet moeilijk en we mogen door. De vlucht naar Auckland is na een drankje al weer snel voorbij. Bij de gate voor de vlucht naar Perth aangekomen zijn ze al aan het boarden dus het sluit naadloos aan…De vlucht gaat boven verwachting snel mede dankzij de entertainment in de stoelen J.  In Perth moeten we eerst met een bus naar het binnenlandse deel van de luchthaven. Daar worden we door iemand van ons overnachtingsadres opgehaald. We liggen tegen half 1 ’s nachts allemaal uitgeput op bed. Morgen maar eens kijken waar we eigenlijk zijn…

Nieuw Zeeland zit er op. Helaas, want wat was het mooi! Wat zal ons bijblijven? Dat het, bijna dagelijks, heel onwerkelijk is waar je verblijft of doorheen rijdt. Het is zo onvoorstelbaar mooi allemaal. We hopen dat wanneer we terug zijn en we de beelden terugkijken we iets van dat gevoel kunnen herbeleven. De Kiwi’s zijn minder uitgesproken als de Australiërs maar wanneer je aan de praat raakt ontzettend vriendelijk. Erg gastvrij en behulpzaam hebben we ondervonden (motorproblemen en limehills school sprekende voorbeelden) Het links rijden went snel genoeg maar oversteken te voet blijft onwennig. Verder, de wolken die vaak op een soort van op ooghoogte in de bergen hangen. Veel Chinezen. Dorpjes en scholen compleet afgelegen midden in de bergen of valleien. Boodschappen zijn stuk duurder. Pijnboompitten zijn helemaal idioot duur en helaas maar een paar dingen die goedkoper zijn dan in NL. Stefan geniet nog steeds van het witte brood van €0,60 J.  Het vele kaarten en dobbelen. De jongens zijn compleet verslaafd aan pesten, toepen, presidenten en yathzee. Welk eiland mooier was vinden we moeilijk te zeggen. Daar denken we nog eens een paar maandjes over na…