Shark Bay

Zondag 13 maart

Vanmorgen wakker geworden op de camping in Carnarvon. Al snel wordt besloten om nog een nachtje te blijven en misschien zelfs twee. Ondanks dat het geen 40 graden is hier, maar een aangename 30 graden, is het hebben van een airco toch wel erg fijn. Als we verder rijden kunnen we alleen nog op een restarea langs de weg staan. Een camping is dan ook wel erg luxe. De kinderen vermaken zich in het zwembad en met de pool- en pingpongtafel.

We rijden richting de blowholes, een uurtje hier vandaan. Langs uitgestrekte vergezichten met af een toe een zoutvlakte. De blowholes zijn indrukwekkend. De golven worden in een gat gezogen en vervolgens meters hoog de lucht in gespoten. De jongens zijn ook onder de indruk van de kracht waarmee dat gebeurt.

De rest van de dag vermaken we ons op de camping met het lezen, kaarten, zwemmen en huiswerk. De kakatoos vliegen hier geregeld met grote groepen rond op de camping en maken een hoop kabaal. Ze zien er grappig uit met hun rode buik en roze kuif.

Ook zijn er al verschillende gecko’s gezien en lopen er zodra het donker wordt hele grote kakkerlakken rondt, tot ongenoegen van Sabine.

Maandag 14 maart

Vandaag een luie dag. We genieten van het warme weer. De jongens doen wat huiswerk, we spelen spelletjes en zijn vooral ook veel in het zwembad aan het snorkelen. Wat hebben we het toch heerlijk hier met elkaar. We genieten er elke dag van dat we de keuze hebben gemaakt om deze reis te maken. Zo waardevol om tijd door te brengen met z’n zessen en even te ontsnappen aan alle verplichtingen van thuis. Even niet op de klok hoeven kijken en niet eens weten welke dag het is. Heerlijk!

Dinsdag 15 maart

Vandaag gaan we eindelijk zien of Coral Bay nog net zo mooi is als we van tien jaar geleden nog in ons hoofd hadden. Nog even flink boodschappen inslaan, want voorlopig is er geen grote supermarkt te vinden en we worden in Carnarvon al gewaarschuwd voor de hoge prijzen die je betaald in de kleine supermarktjes in Coral Bay en Exmouth. De camper koelkast ligt vol fruit, groente, vlees en melk. 

 Na een paar uurtjes rijden komen we aan op de camping en hebben we een hele mooie plek met uitzicht op zee. Woh! Prachtig weer! Het lijkt wel een bounty strandje. De jongens kunnen natuurlijk niet wachten met snorkelen. Ze zijn zo enthousiast gemaakt door onze verhalen, dus binnen een half uur liggen we al in het water. Het duurt niet lang of de eerste vissen en koraal zijn al gezien. Ondanks dat er ook aardig wat water is binnen gekomen, zijn de jongens erg enthousiast.

Op de camping zit de kangaroo, die bij het oprijden van de camping wat gras zat te eten, er nog steeds. De jongens proberen zo dichtbij als mogelijk te komen. Helaas ziet hij er niet zo gezond uit en is broodmager. Een Australiër die ons aanspreekt, weet zeker dat hij iets onder de leden heeft.

Het is hier verder aardig winderig en we lijken de vliegen te hebben achter gelaten in Carnarvon. Hopelijk blijft dat zo.

Woensdag 16 maart

Vandaag natuurlijk zo snel mogelijk richting strand. Het is ‘s morgens low tide dus ideaal om nog dichter op het rif te zitten. En dat klopte inderdaad. Vanaf het strand is het maar enkele meters tot het rif begint. Meteen bij aankomst zien we hele grote vissen en zodra we het water ingaan zie je allerlei koraal en vissen in alle kleuren. Van gestreepte zebravisjes tot knalgele visjes. Van roggen tot zee anemonen. In allerlei groottes. Alsof je in een aquarium zwemt.

 De jongens hebben gelijk al een vis die ze het allermooist vinden. Yoran vindt een klein knalgeel visje heel mooi en Tygo is het meest gefascineerd door de roggen. Quinn doet ook lekker mee met snorkelen, al kost het hem wel de meeste inspanning om in de golven en stroming zich ‘staande’ te houden.

Donderdag 17 maart

Vanmiddag hebben we een tour gepland met een glassbottom boot. Daarbij gaan we ook op zoek naar schildpadden en mogen we op twee plekken snorkelen. Om die reden doen we het vanmorgen rustig aan. We gaan even een uurtje naar het strand waarbij Yoran en Quinn ondergrondse zandtunnels graven en Tess heerlijke zandsoep maakt. Stefan en Tygo gaan op zoek naar roggen en vinden een mooie blauw gestipte rog. Later horen we dat het een Sting Ray is, dus niet helemaal ongevaarlijk.

 De tour was geweldig! Het zicht in de glassbottom boot was boven verwachting. Je kon echt super goed al het koraal en vissen zien. Vooral voor Tess en Quinn natuurlijk super leuk omdat het voor hun het lastigst is om tijdens de strand bezoekjes mooie vissen te zien. Buiten de schitterende vissen hebben we zeker tientallen schildpadden gezien en tijdens het snorkelen hebben we er zelfs mee gezwommen! Op z’n gemakje was hij een kwalletje aan het oppeuzelen! We zwommen zo dichtbij dat we af en toe bang waren ze aan te raken. Ze schijnen toch een gemene bijt te hebben, ondanks hun onschuldige uiterlijk.

 Dat was echt het hoogtepunt van de trip! Ontzettend gaaf om dit met Yoran en Tygo te kunnen delen, met z’n vieren in het water.

 Op de camping wordt de eerste slang gezien. Er wordt ons echt aangeraden om onze camperdeur dicht te houden, omdat ze graag ergens in kruipen. Morgen op zoek naar rif haaien!

Vrijdag 18 maart

De dag begon wat regenachtig. De eerste die we sinds lange tijd gehad hebben. Al snel brak het zonnetje weer door en was het gelijk warm. We zijn gisteren toch allemaal wel wat verbrand, ondanks het smeren en hadden een dagje bewolking niet erg gevonden. We gaan op zoek naar rifhaaien. Die schijnen aan de rechterkant van de baai in het ondiepe water te zitten. Na een stukje wandelen komen we daar aan. We staan tot kniehoogte in het water en wanneer je stil bent en niet beweegt komen ze steeds dichterbij. Gaaf hoor. In een groepje van ongeveer tien rifhaaien zwommen ze in het water en ze waren tussen de anderhalf en twee meter.

 Verder nog verschillende roggen gezien in het water waaronder de Sting Ray die Steve Irwin fataal werd. Toen toch maar een beetje uit de buurt gebleven. Al is ons al verschillende keren verteld dat de meeste gevaarlijke dieren uit verweer bijten of steken en dit niet zomaar doen. Ze moeten zich echt bedreigd voelen. Toch gaan we natuurlijk geen risico’s lopen. ‘s Avonds gaan Stefan en ik uit eten in het restaurantje wat op tien meter van onze camper zit terwijl de kids op bed liggen. Ook erg fijn om even met z’n tweetjes te eten.

Zaterdag 19 maart

Een heerlijk relaxdagje. Even naar strand, de jongens maken hun huiswerk en Tess is druk met de Playmobil. Quinn is ook ontzettend druk met lezen en gaat ook steeds sneller lezen. Hij heeft er veel plezier in. Knapperd! Rondom de camper is ons kleine reptielen vriendje steeds in de buurt. Hij rent zo mooi op z’n twee achterpoten weg als we tè dichtbij komen. Grappig beestje.

Zondag 20 maart

Het is al twee dagen bewolkt. Eerst vonden we het niet zo erg zodat de huid wat rust kon krijgen, maar nu beginnen we de zon toch wel te missen. We mogen natuurlijk helemaal niet klagen. De dagen dat we minder weer hebben gehad de afgelopen twee maanden zijn op één hand te tellen. En dan is de temperatuur hier vandaag gewoon nog rond de 25 graden. Mopperen doen we dus zeker niet.

Horen van de mensen thuis dat het in Nederland zo ontzettend slecht is geweest de afgelopen twee maanden. Weinig vorst, maar wel héél veel regen en wind. Gelukkig lijkt het bij hun nu ook wat beter te worden.

 We genieten hier van het kampeerleven en kunnen ontzettend vrolijk worden wanneer er tijdens het koken ineens twee kangaroos langs de camper springen. De kinderen zijn onder de indruk hoe hoog ze wel niet kunnen springen. Wat een stuk minder fijn is; Stefan heeft sinds vandaag last van zijn gebit. Hij denkt zelf zenuwpijn. Hopen dat het mee gaat vallen en het uit zichzelf weg trekt, want een tandarts hebben ze hier waarschijnlijk niet. Niet de meest handige plek dus om er nu last van te krijgen. Het is hier erg afgelegen. Kan goed zijn dat we 250 km moeten rijden voor een tandarts. Morgen maar even bij de receptie naar informeren.

Maandag 21 maart

Een heerlijk rustig campingdagje aan het mooiste strand ter wereld. We hebben het met minder moeten doen. Genieten doen we dan ook elke dag. Gelukkig gaat het met Stefan iets beter. Het lijkt er toch op dat het zijn holtes zijn waar hij last van heeft en niet zijn gebit. Waarschijnlijk door het vele snorkelen.

 Verder hebben we vandaag twee slangen gezien. Tess ging er op de camping bijna op een staan en tijdens een wandeling van Sabine met Yoran en Tygo op het strand, kwam er ook een ineens het strand op. Beide waren olijfkleurig aan de bovenkant en iets lichter aan de onderkant. De tweede was een stuk groter en toen hij ons hoorde, draaide hij zijn kop pijlsnel richting ons. Dat was genoeg voor ons om afstand te houden. Helaas hebben we geen Internet en dus geen idee om wat voor slang het gaat.

Dinsdag 22 maart

Ons laatste dagje Coral Bay alweer. We hebben echt enorm genoten van al het moois wat we gezien hebben. We wisten van tevoren dat dit één van de hoogtepunten van onze reis zou worden en dat is het zeker geworden (tot nu toe). Vandaag nog een laatste keer naar het strand. Stefan laat het snorkelen maar een keer schieten, omdat hij bang is dat dat de pijn in zijn hoofd en holtes alleen maar verergert. Hij moet zich natuurlijk zaterdag goed genoeg voelen om met de walvishaaien te kunnen zwemmen. Op het strand staat Quinn dit keer bijna op een slang. We schrikken er toch wel van. Zeker omdat de jongen naast ons zegt dat dit zeker een giftige slang is en ondanks dat hij vrij klein is, wist hij te vertellen dat zijn gif genoeg is om een persoon te doden. Onder de indruk besluiten we toch maar richting camper te gaan. Je weetnatuurlijk dat er zulke slangen bestaan hier, maar het maakt je wel bewuster om er heel voorzichtig mee om te gaan, op de paden te blijven en ze van een afstand te bekijken. We hebben de jongens dat ook echt op hun hart gedrukt, want een slang is natuurlijk hartstikke stoer. Maar volgens mij heeft het verhaal van de jongen op het strand wel indruk gemaakt op ze.

Woensdag 23 maart

Eindelijk weer een stuk rijden. Na tweeëneenhalf uur komen we aan in Exmouth. Eerst bezoeken we het visitor centre. Hier van weten we dat ze vers drinkwater hebben en kunnen we dus nog onze tank vullen voor het kraantje in de camper. Ook hebben ze daar Internet, wat ook de enige plek is in het National Park. Gelukkig sturen we nog even een korte update naar de naasten, zodat ze weer even op de hoogte zijn. In Coral Bay hadden we natuurlijk ook al geen Internet en hoewel daar Vodafone ook geen netwerk had (Optus en Telstra wel), is er hier überhaupt geen netwerk in het Cape Range National Park, waar we tot zondag blijven. De emu’s lopen rond bij het visitor centre en de kinderen spelen bij een aangelegde sproeier-speeltuin en vermaken zich prima.

Halverwege de middag zoeken we de camping op. Ondanks de zanderige plekken, zijn de kinderen erg blij met het zwembad. En wij ook eigenlijk wel. Het is erg warm en het blijft de komende dagen boven de 30 graden.

Donderdag 24 maart

Vanmorgen er om 06.00u uit om de verschillende bezienswaardigheden die er in het Cape Range National Park zijn aan te doen en hopelijk wat kangaroos te zien. En wat hebben we er een hoop gezien. De jongens hebben er ruim zestig geteld tijdens ons ritje van een uur! We wisten gewoon niet waar te kijken. Voor Stefan erg vermoeiend auto rijden, omdat ze helaas niet zo goed snappen dat ze niet vlak voor auto’s de weg over moeten steken. Gelukkig hebben we kunnen voorkomen dat we er een hebben aangereden, al scheelde het één keer erg weinig. In Yardie Creek een mooie wandeling gemaakt door de kloof en bij Turquoise Bay heel goed kunnen snorkelen. Ook weer schitterende visjes in alle kleuren en een rifhaai van dichtbij mogen bewonderen. 's Middags weer lekker gezwommen in het zwembad, gekaart en een filmpje gekeken. De jongens zijn helemaal verslingerd aan het lezen van een boekenreeks en zitten inmiddels in deel 5. Ze zijn af en toe niet te stoppen!

Vrijdag 25 maart

Weer een topdagje. Vandaag een ander strand bezocht aan het Ningaloo Reef. Toen we weer terug liepen naar de camper werden we verrast door een moeder kangaroo met haar joey. Ze had een lekker plekje in de schaduw en leek het niet erg te vinden dat wij daar op een paar meter afstand stonden te kijken. De kleine joey dronk uit de buidel en terwijl wij daar stonden, kwamen er nog wat kangaroos naar die plek toe. De camera, videocamera, telefoons en ipads maakte overuren om alles vast te leggen van dat bijzondere moment. Na een half uur toch maar besloten om de joey bij zijn moeder te laten, ondanks dat Tess hem echt héél héél graag mee wilde nemen. Hij mocht echt bij haar en Quinn in bed. Haha. Later op de dag nog naar Exmouth gereden om bij de lokale bakker even te Skypen. Met Addie en Marloes, Youri en de kids is het uiteindelijk gelukt. Joke was helaas aan het werk, dus die hebben we alleen kunnen appen. Na een lekkere maaltijd, rijst met kip en groente, de kids op tijd naar bed gebracht. Uiteraard na een verhaaltje te hebben voorgelezen aan Tess. Quinn leest ons tegenwoordig apetrots voor uit zijn boek. Morgen op zoek naar de walvishaaien!